Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna

Tu trzeba pozostać do końca… na zawsze, na wieczność…

W dotyku przeszłości, zaklęciu przyszłości

Pozostać… oddechem zachwytu, sercem bijącym rozterką

Powitać cud nowego dnia… ludzi…

I… każdą porę roku

Budzącą życie wiosnę

Falujące zbożem lato

Płonącą kolorami jesień

Niosącą sen zimę

Tu trzeba pozostać…

W przeżytej chwili… słowie, wspomnieniu, spotkaniu

Być dumnym tradycją, chwytać teraźniejszość…

Dnia 14 kwietnia 2020 roku minie 15. rocznica śmierci Apolinarego Nosalskiego, wybitnego i cenionego poety, pisarza, regionalisty, nauczyciela, animatora kultury, działacza społecznego. Zapewne biegnący czas zatarł już wiele śladów, wspomnień i zdarzeń związanych z życiem Apolinarego Nosalskiego. Zmieniły się miejsca pamięci jego pracy i rozlicznych działań. Zmienili się ludzie, świadkowie życia literata. Jego najbliżsi, przyjaciele, koledzy, znajomi, uczniowie, sąsiedzi, literaci, czytelnicy.

Pracownicy Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Parczewie wspominają Apolinarego Nosalskiego bardzo często. Jako stróże słowa ciągle przypominają o niezwykłym dziedzictwie, które Apolinary Nosalski pozostawił w twórczości własnej, prozie i poezji. Wspominają  wystawę ”Nasz Regionalista. Apolinary Nosalski 1930-2005” przygotowaną, w bibliotece, z ogromnym zaangażowaniem w 2013 roku, oraz biblioteczne obchody Roku Apolinarego Nosalskiego ,,Zrodzony dla słowa… 2015. Rok Apolinarego Nosalskiego  w Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Parczewie”. W 2015 roku przypadała bowiem 85. rocznica urodzin, 10. rocznica śmierci, 47. rocznica debiutu poetyckiego, 31. rocznica przyjęcia do Związku Literatów Polskich oraz 10. rocznica wydania drukiem zbioru opowiadań Znad Piwonii i Konotopy Apolinarego Nosalskiego. O Apolinarym Nosalskim wielokrotnie pisali lokalni literaci: Teresa Gładun, Mieczysław Bielski, Wiktor Gadomski, Lechosław Płowaś, Tadeusz Zaorski.                                           

Zegar czasu życia Apolinarego Nosalskiego wyznacza już inne godziny. Teraz spokojniej i wygodniej można usiąść przy biurku i pisać kolejną opowieść… kolejny wiersz… Kolejne dzieło Mistrza słowa…